The Clovehitch Killer

Het zal je vader maar zijn...

(2018) 

Gebaseerd op de BTK killer Dennis Rader (BTK=Bind, Torture, Kill) 

Duncan Skiles  

 

Dylan McDermott (Hamburger Hill, Steel Magnolias), Niet zo veel bekends verder. 

 

10 Jaar geleden was er een seriemoordenaar actief in een rustig en zwaar gelovig stadje in de plaats Kentucky. Zijn handelsmerk was dat hij altijd een mastknoop achterliet bij zijn slachtoffer. (Clovehitch) Hierdoor kreeg hij al snel de naam Clovehitch killer. Hij is nooit gepakt en nu is het al een ruime tijd rustig en men geloofd dat hij overleden is. De tiener Tyler groeit op in een normaal, liefdevol gezin. Zijn vader is voorman bij de padvinders en vooraanstaand lid van de kerk en natuurlijke leider in de gemeenschap. Plots raakt het leven van Tyler op zijn kop als hij er ineens achter komt dat zijn vader dingen verbergt die het daglicht niet kunnen verdragen, en nog erger, hij is ineens verdachte nummer 1, hij zou wel eens de Clovehitch killer kunnen zijn. 

 

Dit is best wel een spannende film. Het is een zogenaamde 'slowburn', er gebeurd niet echt veel en de actie is ver te zoeken, maar tegelijkertijd is het retespannend. Je hebt als kijker wel snel door hoe de vork in de steel zit, dat had wat mij betreft wel iets langer mogen duren, maar dat is niet de kracht van de film. De kracht zit hem meer in het feit dat je er als tiener in een klein, christelijk stadje achter komt dat je vader misschien wel een gevaarlijke maniak is en hoe hij met dit gegeven omgaat. Niemand geloofd hem in eerste instantie, dus hij kan nergens aankloppen. De beste man in kwestie is een gerespecteerd lid van de kerk en de gemeenschap. Maar als je kijkt naar sommige seriemoordenaars, dat waren er wel meer. Dat blijft lang spannend en zo kom je ongemerkt bij een wat ongemakkelijke climax, die toch wel de kers op de taart is. Maar je moet er wel van houden. Ik kan mij voorstellen dat er genoeg mensen zijn die hier niet tegen kunnen, dat langzaamaan gedoe. Zo heb je ook twee kampen bij horrors als The Witch en Hereditary. Je houdt ervan of niet. 

 

Wel: slowburn en hartstikke spannend met een wat ongemakkelijke climax maken dit voor mij een topper. IJzersterk spel van acteurs. Verfrissend voor dit genre. 

 

Niet: slowburn is niet voor iedereen, het is geen film over een met actie doorspekte speurtocht naar een moordenaar. 

 

********(9/10)