Ma

Het zal je moeder maar zijn.

(Tate Taylor, speelt zelf ook mee als agent) 

 

Een groepje jongeren die officieel nog geen alcohol mogen kopen, maar wel een feestje willen vieren, vragen aan een toevallig voorbij lopende mevrouw of zij voor hun drank kan halen. Die toevallig voorbij lopende mevrouw is Sue Ann (goed gespeeld door Octavia Spencer, die we allemaal kennen van Hidden Figures en THe Help) en zij biedt de kinderen aan om niet alleen hun drank te halen, maar ook een plek om het op te drinken; haar kelder. De kinderen besluiten het aanbod aan te nemen, maar dit is natuurlijk te mooi om waar te zijn. Ze kunnen helemaal losgaan en zich klem zuipen bij Sue Ann, die ze hierdoor al gauw liefkozend Ma noemen. Maar Ma heeft helemaal geen goede bedoelingen, Ma is vroeger veel gepest en hierdoor heeft ze ze niet allemaal op een rijtje. Al snel ontpopt ze zich als een stalker die heel erg agressief blijkt, als men niet op haar wekelijkse uitnodiging ingaat om in haar kelder te komen drinken. De kinderen beseffen, misschien wel te laat, dat ze in een web verstrikt zitten en hier niet levend meer uitkomen, want Ma wordt met de dag agressiever.  

 

Leuke film met Octavia in de hoofdrol. Zij heeft zich al bewezen in The Help en Hidden Figures, maar hier laat zij zien dat zij ook een slechterik kan spelen. En dat doet ze goed. Het is heerlijk om te zien hoe zij van lieve, oude vrouw steeds langzamer haar ware aard laat zien, maar net elke keer maar een klein beetje, zodat de meeste kinderen daar niet doorhebben wat ze werkelijk is. En je ziet dat ze ervan geniet. De kinderen zelf zijn niet echt over om naar huis te schrijven, standaard figuren. Maar ze zijn wat ondergeschikt aan het verhaal, Ma steelt echt de show. De leuke twist op het einde is niet geheel onverwacht, maar wel grappig genoeg. Al met al een prima thriller voor een leuk avondje uit. Hij kijkt lekker weg zonder schrikeffecten. Alleen eentje, en die was me toch een partij effectief, ik schrok me echt de tandjes... 

 

********(8/10)