Mid90s

Sunny Suljic (House w/a clock in its walls, Killing of a sacred deer), Katherine Waterston (Fantastic beasts 1 en 2, Alien Covenant), en een heleboel real-life skaters

Tiener Steve groeit op in een achterbuurt in Los Angeles. Hij woont samen met zijn alleenstaande moeder en agressieve broer in een klein huisje.  Hij voelt zich nergens thuis en op school klikt het ook niet echt. Dan leert hij een groepje skaters kennen en langzaam maar zeker begint hij steeds meer met hun op te trekken. Door die hechte vriendschappen die ontstaan, leert Stevie wat het echte leven eigenlijk is. Met vallen en opstaan leert hij harde, maar ook zeker leuke lessen van het leven, en ondertussen ook skaten.

Een simpel, maar ijzersterk debuut van Jonah Hill (Superbad, 21 jump street, This is the end). De film is geschoten in 4:3 beeldverhouding, denk aan de oude beeldbuis van je tv in de jaren 80, lekker vierkant dus. Hele goede muziek en veel skatemateriaal, ik hou er wel van. Wel jammer dat de film wat veiligjes is, er gebeurd wel heel veel, maar niets waarvan je van je sokken word geblazen. En de problemen worden naar mijn mening ook iets te makkelijk opgelost. De hoofdrolspeler voelt voor mij wat jong aan en het verhaal is niet zoals je een verhaal verwacht met start, midden en climax. En het eind komt dan ook heel abrupt. Maar dat is niet zo zeer iets negatiefs, want ik vond het oprecht jammer dat de film was afgelopen. Ik had zo nog 3 uur verder kunnen kijken in het leven van Stevie en wat er nu weer gebeurd. Er zitten ook echt wel scenes in waarin ik even moest slikken, heel heftig. 

Al met al een prima en onderhoudende film, die wel wat gewaagder mocht zijn.

Wel: toffe muziek, toffe skate- en coming of age film. Zeker voor de 40/50er een leuke trip.

Niet: Raar filmformaat (4:3) en 16mm is even wennen. Abrupt einde en wat braafjes

*********(9/10)