The Strangers-prey at night

Johannes Roberts (Forest of the Damned, Roadkill, 47 meters down) 

Gemma Ward (The Strangers, Pirates o/t Caribbean, Great Gatsby), Bailee Madison (Don´t be afraid of the dark, Just go with it) Christina Hendricks (Good Girls, Fistfight, Drive) Martin Henderson (Grey´s Anatomy, The Ring) Damian Maffei (Ghost Lake, Closed for the season, Christmas with the Dead) 

Deze op waargebeurde feiten gebaseerde film gaat over een ontwricht gezin wat naar een vakantiepark gaat om de laatste dagen nog als 'gezin' door te kunnen brengen. Dochter is onhandelbaar en moet naar een kostschool en de zoon kan het allemaal niet schelen en wil alleen maar de hele dag honkbal spelen.  

Ze komen laat aan bij het ondertussen uitgestorven vakantiepark, Het park is alleen druk met de feestdagen en die zijn net voorbij, toevallig! De sleutel ligt al klaar bij de balie met een lief, klein begeleidend schrijven. Ze vermoeden niets en installeren zich in het huisje. Dan klopt er laat op de avond een meisje aan die ietwat verward vraagt of Tamara er is. Dit is het startsein voor alle ellende die er dan gaat gebeuren. Het gezin raakt al snel afgezonderd van elkaar en ze worden opgejaagd door meerdere psychopaten die hun naar het leven staan. Kunnen ze nog veilig en heelhuids uit dit zieke kat en muisspelletje komen? 

Dit is een hele creepy film! Er is niets engers dan een man met een bijl te zien staan, die je alleen maar staat aan te staren op een afstandje. Er zijn net als in het eerste deel drie moordenaars, twee vrouwen en een man en die moorden alleen maar voor de lol. De slachtoffers worden echt flink opgejaagd en als de dochter dan smeekt voor haar leven en vraagt waarom ze dit in Godsnaam doen, krijgt ze als antwoord: 'waarom niet?' 

En dat geeft je als kijker een wrange smaak mee. Gebaseerd op waargebeurde feiten. Er waren dus echt mensen die gewoon maar 'omdat ze thuis waren' in deel 1 en 'niet omdat het moet, maar omdat het kan', in deel 2 andere mensen opjagen en doodmaken. Dat maakt dat dit best wel een heftige film is, die gedachte erachter. Er zitten niet veel schrikmomenten in, iets wat ik wel fijn kijken vind. Wel een paar, en die zijn dan extra sterk; ik ben me een paar keer goed de tandjes geschrokken, maar deze film moet het veel meer van het shockeren hebben. Tel hierbij een killer soundtrack op en je hebt wat mij betreft een dijk van een film. Het contrasterende van een jaren 80 klassieker (Kim Wilde: Kids in America, Bonny Tyler :Total eclips of the heart en Tiffany: I think we're alone now) die je hoort terwijl iemand op gruwelijke wijze aan zijn eind komt, het kan niet groter. Echt heel vet. 

Wel: Ijzersterke soundtrack maakt de film nog gruwelijker. Heerlijke slasher en een hommage aan de jaren 80 horror. 

Niet: er zitten wat rare dingetjes in, dochter die onder het huis blijft schuilen terwijl zoon hulp gaat halen. Zoon komt dan in problemen en dochter is er dan ineens om hem te redden, terwijl zij dus niet redelijkerwijs meer mee kon komen met hem en daarom bleef schuilen.  

********(8/10)