Wish upon

Laat deze horror te wensen over?

Fantasy/horror 

 

Ki Hong Lee (the maze runner), Joey King (conjuring, grootste van de kinderen), verder wat onbekende acteurs.

 

Een meisje op de middelbare school krijgt een mysterieuze, oosterse muziek/wensdoos die magische krachten blijkt te hebben. De doos schenkt jou 7 wensen, maar die wensen moeten betaald worden met bloed.  Ze gebruikt die wensen een voor een om er zelf beter van te worden, maar begint langzaam te beseffen dat de mensen die om haar heen dood beginnen te vallen, haar indirecte schuld is. Ze gaat er onderzoek naar doen en komt erachter dat er een duister wezen in de doos woont. Haar wensen beginnen op te raken en ze raakt steeds meer verstrikt in het spelletje wat het wezen met haar aan het spelen is, met haar ziel als hoofdprijs. 

 

Nah, dit is je standaard horrorfilm. Tienermeisje met verdrietig verleden (moeder dood door zelfmoord) wordt gepest op school en krijgt ineens krachten en moeilijkheden met een duister wezen. Niets meer, niets minder. Daar waar het geen hoogstaand uitgewerkt idee is, is het toch wel een vermakelijke film. Het doet wat het moet doen goed. De rollen worden niet echt uitgediept, je hebt de standaard high school rolletjes: de populaire tieners tegen de outcasts. In het begin wenst de hoofdrolspeelster die een outcast is, een van de populaire meisjes waar ze ruzie mee heeft, 'I wish she would just rot', ik hoop dat je rot. En dat begint ze dus ook te doen, te rotten, van binnen uit. Door dat soort standaard verwensingen krijgen de makers van de film lekker vrijuit om ranzige dingen te laten zien, grappig. 🙂 Ook de bloedschuld bij elke wens wordt gretig geïncasseerd, niemand blijft gespaard. De effecten zijn wel leuk gedaan zonder al te veel cgi (computer generated images) 

Het is een lekkere standaard horrorfilm waar je zonder bij na hoeft te denken met een grote bak popcorn naar kunt kijken. Niets meer en niets minder 

 

Wel: grappige horrorfilm met niet al te veel 'jumpscares', wat in mijn ogen goedkope horror is. Juist omdat dit zichzelf niet zo serieus neemt, werkt dit. 

 

Niet: vol met clichés en niet zo veel omvattend verhaal. De film ben je snel weer vergeten. 

 

***(3/10)